Rozdział 72 - "Otrzymają pozwolenie czy nie?"

Rozdział 72

Maya praktycznie codziennie była zamyślona, wpatrywała się w niebo i przy tym wzdychała lekko i cicho. Nikt nie wiedział o co chodzi. Ostatnio cały czas wychodziła zaraz po zajęciach w szkole i do domu wracała późno. Nawet Erza nie była dobrze poinformowana o tym co się dzieje. Można powiedzieć, że zmieniła się. Stała się piękniejsza, łagodniejsza i przede wszystkim szczęśliwsza. Pewnego dnia, gdy Maya znowu zniknęła wszyscy zaczęli się zastanawiać o co chodzi. Nikt na nic nie wpadł, ale gdy tylko do pomieszczenia weszła Mirajane powiedziała:

-To miłość!

  Nikt nie chciał jej uwierzyć, ale ona miała rację. Maya codziennie po szkole spotykała się z Itsuno. Zakochali się w sobie i coraz więcej czasu spędzali razem. Robili wiele różnych rzeczy, miele wspólne tematy do rozmowy, a przede wszystkim lubili swoje towarzystwo. Mimo, że się kochali ze wzajemnością to żadne z nich nie powiedziało tego na głos. Gdy dziewczyna odwracała wzrok w inną stronę chłopak momentalnie stawał się smutny był ku temu powód, ale nie chciał jej o tym mówić. Ich codzienne spotkania z każdym dniem stawały się coraz dłuższe. Pewnego dnia Maya zauważyła smutną minę Itsuno. Przez chwilę mu się przyglądała w ciszy, a on nie zauważył, że jest obserwowany i coraz bardziej pogrążał się w swoich myślach. 

-Co się stało?-zapytała zmartwiona. On wyrwany z zamyślenia spojrzał na nią zaskoczony i uśmiechnął się.

-A co miało się stać?-odpowiedział pytaniem na pytanie.

-Nie kłam. Wiem, że coś jest nie tak.-powiedziała, a w jej głosie dało się usłyszeć nutkę złości jak i smutku.

-Przepraszam, ale uważam że to nie ma sensu.

-Że co?

-Nie możemy się spotykać.

-Czemu?

- Kocham Cię i to bardzo, ale to niemożliwe. Nawet nie wiesz co ja zrobiłem Lucy. Przez to co się wydarzyło ściągnąłem na siebie nienawiść Fairy Tail. Oni nie pozwolą mi z tobą być, a zwłaszcza Natsu i twoja siostra Erza. Proszę, skończmy to dopóki możemy.

-Nie! Ja kocham Cię! Nie liczy się zdanie Fairy Tail, a nawet mojej siostrzyczki. Dla mnie liczysz się tylko Ty!-krzyczała przez łzy, które rzewnie spływały po jej policzkach.-Moglibyśmy chociaż spróbować ich przekonać, ale jeśli nie chcesz to nie będę cię zmuszać. Skoro ci przeszkadzam to sobie pójdę. Żegnaj.-uśmiechnęła się, a jej łzy nadal nieprzerwanie płynęły.

 Już się odwróciła, chciała odejść, ale poczuła mocne szarpnięcie. Itsuno przyciągnął ją do siebie po czym uniósł jej podbródek, a na jej ustach złożył delikatny pocałunek pełen jego uczuć, jego miłości do niej.

 Maya całkowicie mu się poddała. Gdy ich pocałunek się zakończył on spojrzał prosto w jej oczy.

-Kocham Cię.-szepnął tak, aby usłyszała.

-Ja Ciebie też kocham.-uśmiechnęła się delikatnie.

-Chodźmy.

-Dokąd?

-Do Fairy Tail.

-Dobrze.

Ruszyli do kryjówki gangu wróżek trzymając się za rękę. Całą drogę milczeli. Gdy doszli na miejsce usłyszeli głośne hałasy z wnętrza budynku, a gdy weszli do środka zobaczyli walkę Natsu i Graya.

-Wróciłam.-powiedziała Maya.

-Dobry wieczór.-rzekł Itsuno, było już dosyć późno, więc było to stosowne powitanie. Natsu gdy tylko usłyszał głos kapitana Black Cats spojrzał na niego wzrokiem pełnym złości.

 -Co ty tu robisz?-wysyczał przez zaciśnięte zęby i już miał się rzucić na chłopaka, ale otrzymał silny cios w policzek od swojej dziewczyny. Zaskoczony wpatrywał się w nią.

-Uspokój się!-krzyknęła.

 -Lucy-san jest straszna.-powiedziała do siebie Wendy.

-Co was tu sprowadza?-blondynka skierowała pytanie do dwójki, która przyszła przed chwilą.

-My chcemy chodzić ze sobą i prosimy was o zgodę.-powiedziała szybko Maya.

-Po co wam nasza zgoda?-zdziwiona Lucy wpatrywała się w parę.

-Bo zrobiłem coś niewybaczalnego.-wtrącił Itsuno.

-Głupi. Już dawno ci wybaczyłam i puściłam w niepamięć. 

-Co? Tak łatwo mi wybaczasz?

-Tak, ponieważ nie zrobiłeś nic złego, a na dodatek widzę w twoich oczach, że się zmieniłeś i bardzo kochasz Mayę. Gratuluję.-powiedziała spokojnie Lu i uśmiechnęła się.

 -Dziękuję.-brązowowłosa rzuciła się blondynce na szyję.

-Spokojnie.-Lucy pogłaskała ją po głowie. Gdy się od siebie "odkleiły" Maya spojrzała na Erzę.

-Jeszcze tylko Ty siostrzyczko.-rzekła dziewczyna.

-Hm...musimy pogadać.-szkarłatnowłosa przymknęła oczy.

-Dobrze.

-Nie z tobą chcę rozmawiać, tylko z nim.-Tytania wskazała ręką Itsuno.

-Ze mną?-chłopak nie krył zdziwienia.

-Tak. Chodź za mną.-rzekła i wyszli na zewnątrz. Wszyscy członkowie wpatrywali się w nich przez chwilę po czym zaczęli gorączkowo rozmawiać. Maya mimowolnie zaczęła płakać. Nie wiedziała czemu i po co, ale łzy płynęły same i nie chciały przestać. Chciały się uwolnić z oczu dziewczyny, aby następnie zniknąć uderzając delikatnie o podłogę.

 C.D.N~.

Przepraszam, że długo nie pisałam, ale szkoła powróciła! Niestety!T-T

Mam nadzieję, że się podobało.^^ Zapraszam na bloga mojej

najlepszej przyjaciółki! Proszę wesprzyjcie ją! Oto link:

 http://podwojne-l-ma-rozne-znaczenie.blog.pl/

Pozdrawiam Kuro Lady~.<3